Verjaardagscadeau

Inmiddels waren we al zo'n half jaar verder. En diende mijn verjaardag zich aan. Deze werd heerlijk gevierd met de allerliefste familie die ik mij maar kan wensen. Het was een dag om nooit te vergeten :-).

Van mijn lieve vrienden kreeg ik een heel mooi en toepasselijk cadeau, namelijk een boekje met allemaal haakpatronen voor knuffels. Wat was ik blij! De patronen van internet verdwenen in de kast en ik stortte mij volop dit boekje.

Ik wou eerst een beetje een gemakkelijk knuffeltje haken, dus ik ben begonnen met de uil. Eerst de gehaakte ogen, toen het hoofdje, met het lichaampje en daarna nog de vleugels natuurlijk (die ook het pittigst waren, doordat ze ze klein rond gehaakt moesten worden). En als laatste zou ik de oogjes, de zwarte kralen, doen. Want deze moesten nog gekocht worden. Bijna nergens kon ik de oogjes vinden die ik wou hebben. Diverse handwerkwinkels afgelopen en bij 1 winkel hadden ze nog 2 paar oogjes liggen. Deze heb ik toen maar meegenomen, maar waren niet de grote die er op moesten. Maar ja, ik had ieder geval eerst een paar (ongeduldige trien die ik ben ;-)).

Thuis gekomen gelijk maar even op internet rondgekeken, en ja hoor, binnen 5 minuten had ik de juiste oogjes hier gevonden. Omdat ik van plan was om heel wat knuffels te gaan maken, werden er gelijk van elke grote (voor de kleine en grote knuffels) 25 paar gekocht. Jaja, als ik wat in mijn hoofd heb, dan moet het ook gelijk goed gebeuren.

Maar goed, de eerste oogjes waren in mijn bezit en moesten alleen nog op de uil geplaatst worden. Maar ja, domme stomme ik, had gedacht dat ik dat wel na afloop zou kunnen doen, dus de uil was verder al helemaal klaar toen de oogjes er nog in moesten. Dus had ik een klein probleempje. Omdat ik ook al helemaal had afgehecht zei mijn moeder, 'dan moet je deze maar zo laten en een nieuwe maken waar je deze oogjes op kunt doen'. Maar dat gebeurt niet... Als ik iets maak, dan wil ik het ook zo maken als het bedoelt is. Dus ik aan het slopen. En wonder boven wonder lukt het me om de uil weer open te maken. Maar ja, toen moesten de oogjes nog in de gehaakte oogjes geplaatst worden. En dat ging best wel een beetje zwaar. Maar met veel 'brute' kracht is het me gelukt om de oogjes op z'n plek vast te krijgen. Toen snel de uil weer dichtmaken en voila, zie hier het resultaat: