Zonnetje

Omdat ik zo van de zon hou...

Kikker

Na het maken van de kabouter had ik de smaak te pakken voor het haken van knuffels. Van mijn kapster kreeg ik de tip om op een site (http://www.garnstudio.com/) te kijken, waar allerlei garen ed. werden verkocht en waar ook allemaal gratis patronen op stonden zei ze.

Eenmaal weer thuis (met een korter, frisser kapsel) ging ik natuurlijk gelijk kijken. Wauw, wat veel patronen! En ook hele leuke! Ik heb diverse patronen uitgeprint die ik wilde maken en toen de kabouter eenmaal af was, ben ik aan mijn volgende project begonnen. Dit werd de kikker. Het leek me vrij gemakkelijk, een grote lap en dan nog 4 pootjes en 2 oogjes. Nou, die pootjes vielen me toch wel even tegen. Ik kan soms vrij precies zijn, en ik merk(te) dat dat met het haken ook het geval is. Maar toen ik tevreden was over alle 4 de pootjes kwam het lastigste nog. Het in elkaar zetten van de kikker. Het begin was niet zo moeilijk, maar om de bek open te krijgen.... Dat heeft mij toch wel wat puzzeltijd gekost. Ik wilde niet mijn moeder bellen, want hoe leg je dat uit over de telefoon... Dus diverse keren het deel van de mond gehaakt en weer uit elkaar gehaald, en weer opnieuw vasthaken, en weer los maken. En dit zo tig keer. Maar aan de foto hieronder kunnen jullie zien dat het toch weer goed is gekomen.

Kabouter

Na het haken van de sjaal en de mutsen leek het mij ontzettend leuk om knuffels ed. te haken. In één van de boekjes van mijn moeder stond een kabouterfamilie. Ik besloot eerst maar eens één kabouter te haken om te kijken of ik het leuk vond. Want dit was natuurlijk wel iets anders dan een sjaal haken in stokjes. Ten eerste zou ik mijn 'vertrouwde' stokjes opgeven, want de kabouter moest in vasten worden gehaakt. En ten tweede; de kabouter moest in delen worden gehaakt en dan aan elkaar worden gezet. Maar ik ging de uitdaging aan!

Eerst heb ik kleurtjes uitgezocht uit de voorraad katoen die mijn moeder nog had en ben aan de slag gegaan. Soms ging het in één keer goed, maar meestal moest ik het gehaakte resultaat uithalen omdat ik er een foutje in had gemaakt of gewoon niet tevreden was met het resultaat. Ook ditmaal heb ik diverse keren met mijn moeder aan de lijn gehangen om te overleggen. Maar uiteindelijk is het me wel gelukt!

Van mijn moeder had ik ook vulling gekregen (wat heeft ze niet op handwerkgebied ;-) ) om de kabouter op te vullen en na een paar dagen begon het toch ergens op te lijken. Het aan elkaar haken moest ik ook leren, maar ook dat is me gelukt. Het eindresultaat mag er zijn vind ik zelf. 

Mijn allerliefste nichtje van (toen) 2 vond'm helemaal geweldig. 'Pop' zei ze steeds. Zo schattig! 

Hij moest overal mee naar toe en is dus al diverse keren van een glijbaan af geweest ;-).