Tas

Op mijn verjaardag had ik een bol zpagetti gekregen, plus handvaten, plus een haaknaald, plus een patroon voor een tas. En inmiddels had ik geoefend met het haken van stof, dus wilde ik ontzettend graag beginnen aan mijn tas. Ook omdat deze qua kleur precies paste bij mijn outfit wat ik op de bruiloft van mijn nichtje zou dragen. Dus moest ik snel aan de slag. Maar gelukkig haak je met stof ontzettend snel. En zo had ik in 2 dagen een prachtige tas klaar! Het had ook wel in 1 dag gekund, maar ik heb eerst een deel weer uit moeten halen, omdat ik anders niet genoeg had om de tas af te maken, en ook heb ik het handvaten-deel wel 4 x uitgehaald, omdat het niet mooi was. Eerst had ik het deel te strak gehaakt, toen zaten de handvaten niet precies in het midden en ga zo maar even door. Maar uiteindelijk ben ik heel tevreden en blij met het resultaat. En op de bruiloft kreeg ik allerlei leuke complimentjes over de tas :-).

Wijn etiket

Zoals gezegd was een week later de trouwerij van mijn nichtje. Een aantal weken daarvoor hadden we natuurlijk al de trouwkaart gekregen. Met daarbij diverse info over de dag. Maar er stond ook een ' verzoek op, namelijk dat iedereen een fles wijn, met daarop een zelf versierd etiket, zou meenemen voor het bruidspaar.
Gelijk had ik het idee een haak-etiket te maken. Dus zo gezegd, zo gedaan. Een fles (rode) wijn gekocht in de winkel. Een beetje lettende op de kleur van de fles/dop, zodat ik daar de kleur van de garen op kon aanpassen. En zoals het bij mij heel vaak gaat, ben ik gewoon gaan haken en gaan passen en meten of mijn haak-creatie om de fles zou passen. Nog een rood  randje eromheen gehaakt; de kleur van de liefde :-).
Ik had het idee ook al opgevat om als tekst de trouwdatum erop te borduren, mijn naam natuurlijk (zodat ze wisten dat die fles van mij kwam) en een hart met daarin de woorden 'veel geluk'. Ik was/ben heel tevreden met het eindresultaat. Even een transparante folie eromheen gedaan, versieren met wat lintjes en voila, mijn cadeau was klaar!

(ik was vergeten thuis een foto te maken, dus deze is op het dak van onze auto, op de trouwlocatie nog snel even gemaakt :-) )

Dolfijntje

Geheel onverwacht werd ik uitgenodigd voor het vrijgezellenfeest van mijn nichtje. Zo ontzettend leuk dat ze mij erbij wilde hebben :-)! Er werd natuurlijk een programma klaargemaakt en één onderdeel daarvan was dat we voor de vrijgezel een cadeautje zouden kopen en dat zij moest raden van wie dat cadeautje zou zijn. Dus het moest iets zijn wat je samen beleeft had, of hoe zij jou zag, of jij haar bijvoorbeeld. Nu heb ik diverse dingen met haar beleeft, maar het leukste was denk ik wel dat wij tijdens een vakantie een boottocht hebben gemaakt, en wij daar dolfijnen hebben gezien. Dat was een prachtig gezicht! De dolfijnen zwommen om de boot heen; ze doken onder en kwamen weer boven; ze speelden eigenlijk met de boot, zoals de kapitein zei. Mijn nichtje en ik zaten op de rand van de boot met onze voeten richting het water, zodat we zo nu en dan een spatje water konden voelen. En jaja, er kwam een dolfijn tegen de voet van mijn nichtje aan. Zo ontzettend gaaf!!

Dus had ik bedacht dat ik een dolfijn-knuffel of dolfijn-beeldje, dolfijn-sleutelhanger zou kopen. Als er maar een dolfijn bij aanwezig zou zijn. Natuurlijk kon ik niets leuks vinden en zodoende kwam ik op het idee om een dolfijntje voor haar te haken. Dus een patroon op internet opgezocht. Maar deze was toch wel heel groot, dus heb ik'm zelf aangepast naar een kleiner exemplaar. En ik moet zeggen dat ik er best wel tevreden over ben. Ik vind'm goed gelukt.

Helaas was ik ziek toen het vrijgezellenfeest plaats vond. Oh, wat baalde ik! Maar goed, er was niets aan te doen, want ik wilde natuurlijk wel naar haar bruiloft (die was een week later) en dan moet je soms keuzes maken. Het dolfijntje heb ik gegeven op haar bruiloft. Natuurlijk kon ze zo raden van wie het was ;-), maar ze wist gelijk waarom ze een dolfijntje kreeg en vertelde dezelfde herinnering.

Het was een belevenis om nooit te vergeten!

Ps. Hier vind je het patroon. Even in google translate gooien en je hebt'm in het Nederlands ;-).

 Maar zoals ik al eerder zei, ik heb'm kleiner gemaakt, dus heb zelf het patroon hier en daar aangepast...

Tochtstopper

Op mijn verjaardag had ik van mijn lieve broer, schoonzus en hun kindjes, een bol zpagetti gekregen. Met een dikke haaknaald van 12 mm, handvaten en een patroon. Hiervan kon ik een tas haken. Wat een supergaaf cadeau! Ik was (en ben) er erg blij mee! Maar omdat ik nog nooit eerder met zpagetti had gehaakt, en omdat ik er wel een mooie tas van wilde maken, ééntje die ik ook echt kan gebruiken, besloot ik eerst om met een andere bol 'te oefenen'.

Mijn ouders hadden net een verbouwing achter de rug, en er moesten nog wat onafgewerkte karweitjes gebeuren. En het gevolg van één van de onafgewerkte karweitjes was, dat er een grote kier onder een deur zat. Één waar een tochtstrip niet de kier volledig dichtmaakt. En dus werd er aan mij gevraagd om een tochtstopper te haken. Het leek mij de uitgelezen kans om kennis te maken met het haken met stof.

Ik vond het even wennen. Ik ben een vrij strakker haker, en omdat deze draad van stof is, en er rek in zit, werd het wel heel strak. Dus moest ik leren om iets losser te haken. Mijn ouders vonden het niet heel erg als het er niet helemaal perfect uit zou zien, (hij zou toch op de grond komen te liggen), zolang het maar de kou/warmte tegen zou houden. En dat doet'ie :-).

Vlaggetjes II

Door de vlaggetjes voor het dochtertje van mijn lieve vrienden, kwam ik op het idee om voor mezelf ook vlaggetjes te haken. Ditmaal zonder letters en belletjes/kraaltjes.

Ik vind het erg leuk om te fietsen en doe dan ook wel mee aan fietstochten/fietsvierdaagsen. En wanneer je de fietstocht voltooid hebt, dan krijg je bij diverse tochten een medaille. Je kunt deze natuurlijk in de kast neerleggen of een laatje oid. maar ik vind het wel leuk om ze op te hangen. Niet in huis hoor, maar in de bijkeuken. Bij mijn fiets ;-). En om het echt Hollands te maken, haakte ik de vlaggetjes in de kleuren van de Nederlandse vlag :-).

Ps. Hier vind je het patroontje voor het haken van de vlaggetjes.

Vlaggetjes

Na de bikiniset die ik maakte voor de babybornpop, wilde ik ook nog een jurkje voor de pop haken. Ik had een patroontje uitgezocht, van de clubsite en ben daaraan begonnen. Maar helaas, tot de dag van vandaag heb ik die nog steeds niet af. Omdat het toch weer iets anders uitviel dan op het patroontje stond en ik dus weer iedere keer moest passen en dat bleef er iedere keer bij.

Dus was ik ondertussen ook met iets anders begonnen, namelijk vlaggetjes. Bij iemand anders op de blog had ik gezien dat die mevrouw vlaggetjes had gehaakt. Met op elk vlaggetje een letter geborduurd en aan de onderkant van de vlaggetjes een kraaltje/knoopje. En dat leek mij zo ontzettend leuk om te maken voor het dochtertje van mijn lieve vrienden. Zij was namelijk na een zwangerschap van net iets meer dan 26 weken, veel te vroeg geboren. Gelukkig deed ze het erg goed en mocht ze na bijna 3 maanden in het ziekenhuis eindelijk mee naar huis. En ik wilde voor haar heel graag vlaggetjes haken voor het moment dat ze naar huis mocht. En daar wilde ik de tekst 'welkom thuis' en dan de naam van de kleine meid opzetten en dan onderaan kattebelletjes. Dus zo gezegd zo gedaan.

Omdat het een meisje is, natuurlijk de vlaggetjes rose en wit gehaakt en daar met zwart op geborduurd. Vervolgens moesten deze natuurlijk nog aan elkaar gehaakt worden, dit besloot ik om met rose en wit samen te doen. Dat geeft een leuk effect vind ik. Als versiering wilde ik graag kattebelletjes onder de vlagjes maken, dat rammelt zo vrolijk als je er tegen aan tikt. En omdat ik hier de vorige keer met de zwarte oogjes, een ontzettend goeie en snelle service had gekregen, besloot ik om daar ook de kattebelletjes te bestellen. En ja, hoor, de volgende dag had ik ze al in huis! Gelukkig maar, want ik moest me wel een beetje haasten, omdat ik weer eens veel te laat dit idee bedacht had, en er iedere keer al sprake was dat de kleine meid bijna naar huis mocht.

Snel de belletjes eronder vast gemaakt en toen moest de boel nog (plat) gestreken worden. Helaas was ik hier iets te enthousiast in, en zijn de vlaggetjes wel heel erg plat geworden, maar het zag er nog steeds vrolijk uit! En op de dag dat de kleine meid naar huis mocht (op mijn eigen verjaardag) had ik de vlaggetjes klaar en konden ze dus ingepakt worden. Snel voordat mijn visite kwam, bij de (kersverse) ouders langs om het cadeautje te overhandigen. Ik vond het heel speciaal om op mijn verjaardag een keer wat weg te geven, ipv te krijgen. De ouders waren er erg blij mee, en het heeft nog weken bij hen in de kamer gehangen!

Hoes tissue-doos

Je kent het misschien wel, als je snotter verkouden bent, dat de tissues niet aan zijn te slepen (of misschien bij een emotionele film/documentaire). Op het internet kwam ik een gehaakte hoes voor om een tissue-doos tegen en besloot er ééntje voor mijzelf te haken. Dat staat tenslotte een stuk beter in huis dan een saaie tissue-doos op je tafel/bank. Ik vond het zo leuk om de granny-style te haken, dat ik besloot om er nog ééntje te haken. En zodoende had ik er zomaar twee :-).

Ps. Ik heb het patroon hier gevonden, maar heb'm wat aangepast omdat ik een ander formaat tissue-doos had. Mijn visie: gewoon passen ;-)

Beschermhoesje

Voor mijn nieuwe 'speeltje', moest er natuurlijk wel een beschermhoesje komen. Daarom haakte ik er één, niet volgens een bestaand patroon, maar gewoon in vasten en zoals je van mij gewend bent: passen of'ie groot genoeg is. Ik haakte'm in dezelfde kleur als de bikini van de babyborn. En nu roept mijn allerliefste nichtje: 'is dezelfde, is van mij' :-). En dan moet ik weer uitleggen dat het wel dezelfde kleur is, maar dat deze echt van tante is ;-). Voor het dichtmaken van de beschermhoes zette ik er twee roze bloemetjes op (door het zonlicht lijken ze op de foto wit, maar ze zijn echt lichtroze), om de boel nog een beetje extra op te vrolijken.

Bikini babyborn

Zoals je in mijn profielfoto al had kunnen zien, is de bikini ook gelukt.

Terwijl ik bezig was met de hangmat en het tasje was ik zo nu en dan ook aan het kijken en denken hoe ik de bikini nu moest omzetten naar een haakpatroon (dat was dus een breipatroon). Ik heb het geprobeerd om te rekenen, maar dat kwam toch niet helemaal goed uit. Daarom besloot ik maar gewoon om de bikinitop zo nu en dan te passen. Plus dat ik nog de maten van de babybornpop bij de clubsite had gezien en die dus voor mezelf had genoteerd. Zo had ik wel een beetje een richtlijn, want ik kon helaas niet te pas en te onpas het setje passen, omdat de pop niet altijd tot mijn beschikking was, aangezien mijn allerliefste nichtje met haar ouders en haar broer (mijn allerliefste neefje), een aardig eindje bij mij vandaan wonen.

Het bikini broekje heb ik van een ander bikini setje voor een babybornpop gebruikt (en een heel klein beetje heb aangepast). Omdat ik echt niet anders wist hoe ik het moest hebben.

Er zat ook een rokje bij, maar die was vrij gemakkelijk om te haken, omdat dat gewoon recht toe recht aan was. En er moest natuurlijk ook een hoedje bij. Dat was toch ook wel een beetje lastig om uit te vogelen hoe groot ik die moest maken, maar hierbij was ook mijn motto, gewoon passen.

Het is dus diverse keren voorgekomen, dat ik (bijna) alles moest uithalen, omdat het niet (goed) paste. Maar uiteindelijk is het helemaal goed gekomen, en ben ik best wel trots op dit setje. Ik vind het het mooiste wat ik tot nu toe gehaakt heb. En het is natuurlijk fantastisch dat mijn allerliefste nichtje er zo blij mee is. "Heeft mijn tante gemaakt" zei ze iedere keer. Zo lief!! En ik heb begrepen dat de pop het setje bijna wel een week heeft aangehad omdat tante dat had gemaakt (lees in vorig bericht dat de kleertjes van de pop altijd uit moe(s)ten). Maar dit was ook op 'aanraden' (lees: 'nee, mag niet uit, heeft tante gemaakt' ;-)) van haar lieve broer (toen 4 jaar), want die vond het volgens mij ook wel mooi :-). De schatjes!! <3

Tasje

Bij de bikiniset voor de babyborn pop hoorde ook een tasje, en deze kon ook worden gehaakt.
Dus voilà:

Babyborn

Inmiddels was ik even klaar met dat kleine haken van de knuffels. Ik had zin om iets groots te haken. Mijn allerliefste nichtje had inmiddels een babyborn pop gekregen. Maar ze had er nog niet zoveel kleertjes voor. (Niet dat het heel veel uitmaakt, want alle kleertjes moesten steeds uit ;-).)
Het leek mij leuk om voor de pop een paar kleertjes te maken. Dus op het internet op zoek naar leuke patroontjes. Maar dat viel nog niet mee. Nergens kon ik patroontjes vinden om te haken voor de babyborn. Tot ik per toeval op een clubsite stuitte. Als ik hiervan lid zou worden zouden voor mij diverse patroontjes voor de babyborn zichtbaar worden. Gebreide, maar ook gehaakte. Dus hier ben ik lid van geworden. En ja hoor, diverse mooie gebreide en gehaakte patronen van jurkjes, mutsen, slofjes, truitjes en noem allemaal maar op, voor de babyborn. Helaas was het behoorlijk wat werk om gehaakte patroontjes te vinden. Maar ik heb er diverse gevonden.

Net op dat moment kwam mijn moeder met allerlei boekjes van onze kapster, die ze had meegekregen. Hier stonden allerlei patroontjes in voor de babyborn pop. Helaas waren de meeste ook gebreid, maar de 'attributen' waren vaak gehaakt en sommige patroontjes kon je naaien. Maar ik was 'verliefd' geworden op een bikinisetje. Deze stond op de voorkant. Die ging ik het eerst maken. Omdat ik nog even moest bedenken hoe ik het brei-patroon om zou zetten in een haakpatroon, begon ik met de hangmat. Deze was gehaakt en kon ik zo mee beginnen. En dan had ik gelijk eerst iets groots om meet te beginnen. Zo gezegd zo gedaan.

Alleen is het eerst heel lang een 'strandlaken' geweest, of een dekentje zoals mijn allerliefste nichtje zei ;-). Ik moest nog houten ringen vinden, om zo de hangmat te creëren. Nadat alles verder klaar was en als laatste dus de hangmat gemaakt moest worden, ben ik naar diverse winkels gegaan. Uiteindelijk vond ik ze in een decorette winkel. Na gevraagd te hebben of ze ook houten ringen hadden die normaal gesproken voor het ophangen van gordijnen worden gebruikt, liep de aardige mevrouw naar boven en kwam met een stel ringen terug. Toen ik naar de kassa wilde lopen om ze te betalen, zei ze tegen me: 'Neem ze maar mee hoor, hier liggen ze toch op zolder. Maak er maar een mooie hangmat van'. Nou, is dat nu aardig of niet?! Heb haar natuurlijk heel hartelijk bedankt en hieronder zie je het uiteindelijke resultaat van de hangmat:

Knuffels

Deze schattige knuffels staan ook allemaal in dat prachtige boek.
Ze zijn allemaal even leuk om te maken!

Verjaardagscadeau

Inmiddels waren we al zo'n half jaar verder. En diende mijn verjaardag zich aan. Deze werd heerlijk gevierd met de allerliefste familie die ik mij maar kan wensen. Het was een dag om nooit te vergeten :-).

Van mijn lieve vrienden kreeg ik een heel mooi en toepasselijk cadeau, namelijk een boekje met allemaal haakpatronen voor knuffels. Wat was ik blij! De patronen van internet verdwenen in de kast en ik stortte mij volop dit boekje.

Ik wou eerst een beetje een gemakkelijk knuffeltje haken, dus ik ben begonnen met de uil. Eerst de gehaakte ogen, toen het hoofdje, met het lichaampje en daarna nog de vleugels natuurlijk (die ook het pittigst waren, doordat ze ze klein rond gehaakt moesten worden). En als laatste zou ik de oogjes, de zwarte kralen, doen. Want deze moesten nog gekocht worden. Bijna nergens kon ik de oogjes vinden die ik wou hebben. Diverse handwerkwinkels afgelopen en bij 1 winkel hadden ze nog 2 paar oogjes liggen. Deze heb ik toen maar meegenomen, maar waren niet de grote die er op moesten. Maar ja, ik had ieder geval eerst een paar (ongeduldige trien die ik ben ;-)).

Thuis gekomen gelijk maar even op internet rondgekeken, en ja hoor, binnen 5 minuten had ik de juiste oogjes hier gevonden. Omdat ik van plan was om heel wat knuffels te gaan maken, werden er gelijk van elke grote (voor de kleine en grote knuffels) 25 paar gekocht. Jaja, als ik wat in mijn hoofd heb, dan moet het ook gelijk goed gebeuren.

Maar goed, de eerste oogjes waren in mijn bezit en moesten alleen nog op de uil geplaatst worden. Maar ja, domme stomme ik, had gedacht dat ik dat wel na afloop zou kunnen doen, dus de uil was verder al helemaal klaar toen de oogjes er nog in moesten. Dus had ik een klein probleempje. Omdat ik ook al helemaal had afgehecht zei mijn moeder, 'dan moet je deze maar zo laten en een nieuwe maken waar je deze oogjes op kunt doen'. Maar dat gebeurt niet... Als ik iets maak, dan wil ik het ook zo maken als het bedoelt is. Dus ik aan het slopen. En wonder boven wonder lukt het me om de uil weer open te maken. Maar ja, toen moesten de oogjes nog in de gehaakte oogjes geplaatst worden. En dat ging best wel een beetje zwaar. Maar met veel 'brute' kracht is het me gelukt om de oogjes op z'n plek vast te krijgen. Toen snel de uil weer dichtmaken en voila, zie hier het resultaat:

Zonnetje

Omdat ik zo van de zon hou...

Kikker

Na het maken van de kabouter had ik de smaak te pakken voor het haken van knuffels. Van mijn kapster kreeg ik de tip om op een site (http://www.garnstudio.com/) te kijken, waar allerlei garen ed. werden verkocht en waar ook allemaal gratis patronen op stonden zei ze.

Eenmaal weer thuis (met een korter, frisser kapsel) ging ik natuurlijk gelijk kijken. Wauw, wat veel patronen! En ook hele leuke! Ik heb diverse patronen uitgeprint die ik wilde maken en toen de kabouter eenmaal af was, ben ik aan mijn volgende project begonnen. Dit werd de kikker. Het leek me vrij gemakkelijk, een grote lap en dan nog 4 pootjes en 2 oogjes. Nou, die pootjes vielen me toch wel even tegen. Ik kan soms vrij precies zijn, en ik merk(te) dat dat met het haken ook het geval is. Maar toen ik tevreden was over alle 4 de pootjes kwam het lastigste nog. Het in elkaar zetten van de kikker. Het begin was niet zo moeilijk, maar om de bek open te krijgen.... Dat heeft mij toch wel wat puzzeltijd gekost. Ik wilde niet mijn moeder bellen, want hoe leg je dat uit over de telefoon... Dus diverse keren het deel van de mond gehaakt en weer uit elkaar gehaald, en weer opnieuw vasthaken, en weer los maken. En dit zo tig keer. Maar aan de foto hieronder kunnen jullie zien dat het toch weer goed is gekomen.

Kabouter

Na het haken van de sjaal en de mutsen leek het mij ontzettend leuk om knuffels ed. te haken. In één van de boekjes van mijn moeder stond een kabouterfamilie. Ik besloot eerst maar eens één kabouter te haken om te kijken of ik het leuk vond. Want dit was natuurlijk wel iets anders dan een sjaal haken in stokjes. Ten eerste zou ik mijn 'vertrouwde' stokjes opgeven, want de kabouter moest in vasten worden gehaakt. En ten tweede; de kabouter moest in delen worden gehaakt en dan aan elkaar worden gezet. Maar ik ging de uitdaging aan!

Eerst heb ik kleurtjes uitgezocht uit de voorraad katoen die mijn moeder nog had en ben aan de slag gegaan. Soms ging het in één keer goed, maar meestal moest ik het gehaakte resultaat uithalen omdat ik er een foutje in had gemaakt of gewoon niet tevreden was met het resultaat. Ook ditmaal heb ik diverse keren met mijn moeder aan de lijn gehangen om te overleggen. Maar uiteindelijk is het me wel gelukt!

Van mijn moeder had ik ook vulling gekregen (wat heeft ze niet op handwerkgebied ;-) ) om de kabouter op te vullen en na een paar dagen begon het toch ergens op te lijken. Het aan elkaar haken moest ik ook leren, maar ook dat is me gelukt. Het eindresultaat mag er zijn vind ik zelf. 

Mijn allerliefste nichtje van (toen) 2 vond'm helemaal geweldig. 'Pop' zei ze steeds. Zo schattig! 

Hij moest overal mee naar toe en is dus al diverse keren van een glijbaan af geweest ;-). 

Muts II

Omdat ik het zo leuk vond om de vorige muts te maken, besloot ik om er nog ééntje te maken. Maar dan wel in een andere kleur natuurlijk. Dus zo gezegd zo gedaan. Van deze kleur was nog wat meer wol over, dus heb ik er ook maar een sjaal bij gehaakt. Alles natuurlijk in stokjes ;-). En om de sjaal toch een leuk detail te geven (naast de witte strepen die ook in de muts zitten maar die je niet ziet nu door de knoop die ik in de sjaal heb gelegd), besloot ik er franjes aan te maken. Ook deze muts en sjaal heb ik afgelopen winter al gedragen en ik was er erg blij mee! En toch ook wel een beetje trots op. Want dit had ik allemaal zelf gemaakt. Oke, oke, ook deze muts is nog niet helemaal af, hier moet ook nog een pluim op. Maar zoals al in het vorige blog gezegd, dan zal ik dat eerst moeten leren... Ooit.

Muts

Omdat stokjes toch wel gemakkelijk is om te haken, en vooral omdat het lekker snel gaat, besloot ik een muts te maken voor mezelf. Voor in de winter.

Ik had dikke wol uitgekozen en een patroon. Maar ja, voor een muts moet je wel rond haken. En nog belangrijker, het patroon (goed) lezen. Dus hing ik regelmatig met mijn moeder aan de lijn om te vragen wat er nou precies bedoeld werd, en hoe ik dat het beste kon doen dan. Maar uiteindelijk is het mij gelukt om een muts te maken. En ik vind'm best leuk. Maar tot mijn schaamte is'ie nog steeds niet volledig af. Ja, ik kan'm ophebben (en dat heb ik deze winter ook al gedaan), maar de 'pluim' moet er nog steeds op worden gemaakt. Het maakt'm denk ik toch net iets meer af.

Maar dan moet ik eerst weer even in de leer bij mijn moeder. Want ik heb geen idee hoe ik dit moet doen. Helaas blijft het er iedere keer bij. Het zal er ooit wel van komen, maar voor nu doe ik de muts eerst op zonder pluim.

Een nieuwe hobby

In 2011 zocht ik een nieuwe bezigheid. Ik heb al diverse dingen gedaan/geprobeerd, maar het kan me eigenlijk nooit lang genoeg boeien. En daarom ben ik in 2011 (weer) aan iets nieuws begonnen. Namelijk haken. 

Opgetogen vertrok ik naar mijn moeder (een fanatiek handwerkster met diverse hobbies). Zij had wol en diverse haaknaalden. Dus daar kon ik het uitproberen. Het beste wat ik als eerste kon haken vertelde mijn moeder, was een pannenlap. Gewoon simpel rechttoe rechtaan een pannenlap. Nou goed, als dat het beste is.... Het was zei ze, om de 'feeling' te krijgen met het haken, de steken, hoe strak je haakte ed. In een dag had ik 2 pannenlappen gehaakt. Het was inderdaad nodig dat ik moest oefenen, want de 2 pannenlappen verschillen wel een beetje qua grote. De tweede was al veel strakker gehaakt en ook mooier en egaler... Maar goed, het begin was er. 

Ik had de smaak te pakken. Dus me een tas vol wol, haaknaalden, haak&breiboeken en natuurlijk m'n zelf gehaakte pannenlappen, vertrok ik weer huiswaarts. Om mij daar verder te storten op deze nieuwe hobby.